VATANIM

Vatanım vardı:Dağlar yemyeşil,ovalarında bereket,dereleri billur berrak,yaylaları püfür püfür,kuşlar neşeyle kanat çırpar,uçardı cıvıl cıvıl,rüzgarlar bir başka eserdi serin serin,İNSANIM VARDI, İNSANIM Yüreği dağ, yüreği yar, yüreği yarendi !
Şimdi ya şimdi neler oluyor sana canım VATANIM ? Dağların ihanet yüklü, ovalarında kalleş pusu,derelerinde hainlerin salyası, yaylaların ise kahpelik uzantısı, kuşlar leş kargası,rüzgarların ters,ya insanıma ne demeli; onlarda gaflet ve ihanet içinde.Atasını ve töresini unutmuş,yarini unutmuş VATANINI unutmuş.
Güzel vatanım nerden bulaştın bu ihanet çamuruna? Bu keşmekeşliğe hangi hainler bulaştırdı seni.Sana yapılan bu zulme kahroluyorum.
Şehidimin ruhunu incitirim diye Toprağına basmaya korktuğum,kıyamadığım canımdan çok sevdiğim vatanım üstünde ihanet,üstünde kalleşlik var.Sana hançer saplayanlara çanak tutanlar var.Öz yurdunda garip kaldın canım vatanım.
Hani bizi anlatan bir söz var:"Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır/Toprak eğer uğruna ölen varsa vatandır".Üğrunda ölünmesin diye binbir parça içerisinde ihanetin elleri!
Ama sana söz vatanım tenine kimse kirli ellerini süremeyecek, sana uzanan eller bu güne kadar nasıl kırıldıysa, öyle kırılacak yine....

Testilerimizin boş, dolu olması farketmez.Uğruna yine kendimizi feda etmeye hazırız.